روزانه ۱۰۵

سلاااااااااااااااااام  

مسافرت تشریف داشتیم. اونم به تنهایی. دیدن مامان اینا . البته بر  حسب تصادف واسه سروشی هم ماموریت پیش اومد و اونم اون وری رفت . و ما هم خوشنود شدیم که هفته مناسبی رو برای سفر انتخاب کرده بودیم و اقلا در خانه تک و تنها نماندیم 

هم خوش گذشت و هم اینکه به بطالت نگذشت و کارای ترجمه ام رو در غیاب کامپیوتر انجام می دادم و الان که برگشتم پرانرژی ترم. دوری های موقتی خیلی خوبه . خیال دارم دوره ای از این برنامه ها داشته باشم .  یاد این جمله می افتم که پروانه توی دستت رو نه باید اونقدر سفت بگیری که لای انگشتانت له بشه و نه اونقدر شل بگیری که از دستت رها بشه. به نظرم فاصله های کوتاه در زندگی زناشویی همون شل گرفتن های گاه و بیگاهه که بی دغدغه گی های مجردی رو تداعی می کنه.